ยุบล เบ็ญจรงค์กิจ (2542: 59-64) กล่าวว่า ทฤษฎีการใช้สื่อและสร้างความพึงพอใจ เน้นที่การอธิบายเชิงเหตุผลอย่างต่อเนื่อง ซึ่งความต้องการ (และที่มาของความต้องการ) แรงจูงใจ พฤติกรรมและความพึงพอใจที่ติดตามมา จะเชื่อมโยงต่อเนื่องกันเป็นลูกโซ่ การศึกษาพฤติกรรมการสื่อสารของมนุษย์ โดยใช้ทฤษฏีการใช้สื่อและสร้างความพึงพอใจเป็นความพยายามที่อธิบายการสื่อสารของมนุษย์ว่าเกิดจากแรงผลักดันภายในของผู้รับสารเอง ลักษณะทางจิตวิทยาที่ถูกนำมาใช้อธิบายพฤติกรรม การสื่อสาร คือ ความต้องการของมนุษย์ นำไปสู่การเลือกใช้สื่อเพื่อสนองตอบความต้องการด้านต่าง ๆ และนำไปสู่ความพึงพอใจในการบริโภคสื่อนั้น ๆ

ผลการวิจัยของ ยุบล เบ็ญจรงค์กิจ (2542: 61-61) อ้างอิง จาก Katz and lowers (1974) ได้กล่าวว่า สภาวะทางสังคมและจิตใจที่แตกต่างกัน ส่งผลให้มนุษย์มีความต้องการแตกต่างกัน ความต้องการที่แตกต่างกัน ทำให้แต่ละคนคาดคะเนว่า สื่อแต่ละประเภทจะสนองความพอใจได้ต่างกันออกไปด้วย ดังนั้น ลักษณะการใช้สื่อของบุคคลที่มีความต้องการไม่เหมือนกัน จะแตกต่างกันออกไป ขั้นสุดท้าย คือ ความพอใจที่ได้รับจากการใช้สื่อจะต่างกันออกไปด้วย ในขณะที่ แนวคิดหลักของการวิเคราะห์ข้อมูลการใช้ และความพึงพอใจของผู้รับสารที่มีต่อสื่อ อาจสรุปได้ดังนี้ คือ (กาญจนา แก้วเทพ 2543: 306-308)

1 โดยส่วนใหญ่ในการเปิดรับสารของผู้รับสารนั้น คนเรามีความตั้งใจที่จะแสดงหาข่าวสาร เพื่อนำมาใช้ประโยชน์ ในทางใดทางหนึ่ง เช่น เพื่ออาชีพการงาน เพื่อประกอบการตัดสินใจเลือกซื้อเพื่อควบคุมสถานการณ์ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการลงมือทำ

2 เมื่อมีความตั้งใจที่แน่นอนดังกล่าว การเข้าไปใช้สื่อ จึงมิใช่กิจกรรมที่กระทำไปโดยขาดเป้าหมาย หากแต่เป็นกิจกรรมที่มีเป้าประสงค์ที่แน่นอน (เรียกว่า Goal-oriented activity)

3 ในสภาวะการแสวงหาข่าวสารของผู้รับสารนี้ สื่อมวลชนมิได้เป็นทางเลือกเดียวของบุคคล หากเป็นเพียงตัวเลือกตัวหนึ่งท่ามกลางตัวเลือกอื่น ๆ

4 ทิศทางที่บุคคลจะเลือกแสวงหา และใช้สื่อประเภทใดนั้นจะเกิดจากความต้องการของบุคคลนั้น เป็นปฐมเหตุ จากนั้นความต้องการดังกล่าวจะถูกแปรมาเป็นแรงจูงใจ (Motivation) ที่จะผลักดันให้บุคคลเคลื่อนไหวเข้าหาการใช้สื่อประเภทต่าง ๆ

เผยแพร่ความรู้ เพื่อให้เป็นประโยชน์แก่บุคคลทั่วไป
ไม่ใช่เพื่อการค้า อนุญาตแบบเดียวกัน